Page 426 - thaipaat_Stou_2563

งานประชุมวิชาการรัฐประศาสนศาสตร์ระดับชาติ ครั้งที่ ๑๐/๒๕๖๓

บทน ำ
ื่
ไม่ว่าจะเป็นการบริหารอะไรก็ตาม ทรัพยากรบุคคลมีความส าคัญก่อนปัจจัยหรือองค์ประกอบอนๆ
ิ
ความส าคัญในแง่การบริหารจัดการมิใช่การพิจารณาในแง่ปริมาณเท่านั้น แต่ยังต้องพจารณาในด้านคุณภาพที่
มีส่วนผสมของความรู้ ความสามารถ ทักษะ ทัศนคติและค่านิยมรวมอยู่ด้วย ดังนั้นการปฏิบัติต่อบุคลากรต้อง
ื่
ไม่เหมือนกับการปฏิบัติต่อปัจจัยหรือองค์ประกอบอนๆของการบริหาร เนื่องจากบุคลากรมีศักดิ์ศรี มีจิตใจที่
่
ละเอยดออน ต้องให้เกียรติกัน เชื่อมั่นในความสามารถของบุคลากร ดังนั้นองค์การต้องแสดงถึงหลักประกันที่
ี
ื่
แสดงออกมาในรูปของแรงจูงใจควบคู่กับต าแหน่ง เช่น สวัสดิการ ค่าตอบแทน ผลประโยชน์อนๆ
สภาพแวดล้อมในการปฏิบัติงาน การได้รับการยอมรับ ความก้าวหน้าในอาชีพ เป็นต้น (ประเวศน์ มหารัตน์
สกุล, 2554,:43) ในการที่จะสร้างให้บุคลากรน าความรู้ความสามารถที่มีมาใช้ในการปฏิบัติงานอย่างเต็มที่
และสร้างความผูกพนให้บุคลากรจะยังคงปฏิบัติงานอยู่ในองค์การ ช่วยประชาสัมพนธ์องค์การสู่สาธารณชน
ั
ั
พร้อมที่จะทุ่มเท เสียสละเพอปฏิบัติงานในองค์การ และมีความคิดอยู่เสมอว่าองค์การเป็นเสมือนบ้านหลังที่
ื่
สองของบุคลากร มีความเป็นส่วนหนึ่งกับพร้อมที่จะช่วยกันพฒนาให้องค์การมีความก้าวหน้า ประสบ
ั
ความส าเร็จตามวิสัยทัศน์และเป้าหมายที่ได้ก าหนดไว้ นั้น ผู้บริหารจะต้องใช้ศิลปะในการบริหารที่สามารถ
ตอบสนองความต้องการ ความพงพอใจ สร้างความผูกพน สร้างแรงจูงใจให้บุคลากรสามารถปฏิบัติงานให้
ั
ึ
ประสบความส าเร็จมากขึ้น ด้วยการให้ความสนใจในเรื่องคุณภาพชีวิตในการท างานในแต่ละด้านซึ่งเป็น
แรงจูงใจที่จะส่งผลให้บุคลากรสามารถปฏิบัติงานได้อย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผล เพอให้การบริหาร
ื่
บรรลุจุดมุ่งหมายและวัตถุประสงค์ขององค์การ

ื่
เพอให้สอดคล้องกับการปฏิรูปประเทศเพอไปสู่การเป็นประเทศไทย 4.0 มหาวิทยาลัยมหิดลจึงได้มี
ื่
การปรับตัวและเปลี่ยนแปลงภายในองค์การจึงได้ก าหนดนโยบายและวางแผนการพัฒนามหาวิทยาลัยได้อย่าง
เหมาะสมสอดคล้องกับสถานการณ์ประเทศและโลก (แผนยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยมหิดล. 2561) ในการ
ั
พฒนามหาวิทยาลัยมหิดลเพื่อมุ่งสู่การเป็นมหาวิทยาลัยระดับโลก อาศัยปัจจัยที่จะช่วยขับเคลื่อนองค์การไปสู่
เป้าหมายที่ตั้งไว้ ประกอบด้วย 4 ปัจจัยหลัก ได้แก่ ธรรมาภิบาล เทคโนโลยี ทรัพยากรบุคคล และ

วัฒนธรรมองค์การการที่จะด าเนินการตามแผนยุทธศาสตร์ให้ส าเร็จได้นั้นบุคลากรนับว่าเป็นทุนมนุษย์ที่มี
ความส าคัญอย่างยิ่งได้วางภาพอนาคตด้านการบริหารทรัพยากรบุคคล ไว้ว่า “ ประชาคมมหิดลมีความสุข
(Happiness for All) บุคลากรท างานอย่างมีประสิทธิภาพ ปลอดภัย ปรับปรุงระเบียบ กระบวนการต่างๆให้

ทันสมัย รวดเร็ว สอดคล้องกับการท างานนอกระบบราชการ โดยใช้มืออาชีพช่วยในการด าเนินการ เป็น
ิ
ส านักงานอเล็คทรอนิคส์ (e-office) การท างานเชิงรุก (Proactive) สามารถเชื่อมโยงข้อมูลเพอคิดวิเคราะห์
ื่
วางแผนได้ เพมการสื่อสารสองทาง และเป็น Training Center” โดยมุ่งเน้นความเป็นเลิศด้านคุณภาพของ
ิ่
บุคลากร อนเป็นกลไกส าคัญในการขับเคลื่อนองค์การไปสู่ความก้าวหน้า คณะเวชศาสตร์เขตร้อน ได้ก าหนด
ั
นโยบายและทิศทางการบริหารทรัพยากรบุคคลให้สอดคล้องกับของมหาวิทยาลัยมหิดล โดยส่วนใหญ่มุ่งเน้น
ั
การสร้างความสุขและความผูกพนของบุคลากร การพฒนาบุคลากร และการสร้างความก้าวหน้าในสายงาน
ั
ของบุคลากร อีกทั้งยังมีการด าเนินการด้านการบริหารทรัพยากรบุคคลด้านอื่น ประเด็นยุทธศาสตร์ที่ส าคัญคือ
การให้ความส าคัญการการพัฒนาคุณภาพชีวิตในการท างานของบุคลากร (Work-Life Balance) โดยจัดปัจจัย

ั
เกื้อหนุนต่างๆให้บุคลากรมีคุณภาพชีวิตในการท างานที่ดีและมีประสิทธิภาพ ช่วยเสริมสร้างความผูกพนของ
บุคลากรต่อคณะเวชศาสตร์เขตร้อน
ผู้ศึกษาเองปฏิบัติงานด้านทรัพยากรบุคคลซึ่งเกี่ยวข้องโดยตรงกับการที่องค์การจะต้องดูแลในเรื่อง
ั
ั
คุณภาพชีวิตในการท างาน รวมถึงปัจจัยต่างๆที่มีความสัมพนธ์กับความผูกพนต่อองค์การของบุคลากร การที่
ั
องค์การจะสร้างให้บุคลากรจะมีความผูกพันต่อองค์การในระดับมากได้นั้น จะต้องประกอบไปด้วยความผูกพน
424