Page 31 - Microsoft Word - PAAT Journal V3-2020-update by ap
P. 31
PAAT Journal Vol. 2, No. 3, June 2020
้
้
่
ี
ุ
ิ
่
่
ั
ตารางท 1 กฎหมายดานผูสูงอายเกียวกับการจดบรการสุขภาพ (ตอ)
ลกษณะการดูแล
ั
ประเทศ กฎหมาย
ื
โดยรฐบาล โดยลกษณะอน
่
ั
ั
ไทย (ตอ) กระทรวงแรงงานและ -
่
สวัสดิการสงคม
ั
ั
สถาบันเวชศาสตร์ การจด
่
ชองทางเฉพาะสาหรับผสงอาย ุ
ู
ํ
ู
้
่
ี
ทมา: ฉัตรสุมน พฤฒิภิญโญ, 2558: 53-54.
ิ
วธีการศกษา
ึ
์
้
ํ
ผเขียนดาเนนการศึกษาดวยการวเคราะหเอกสาร โดยจาแนกตามทีมาของเอกสาร คือ 1) เอกสาร
ิ
่
ู
ํ
ิ
้
ชนตน ไดแก่ เอกสารทีเปนข้อมลหรือหลักฐานโดยตรงถอเป็นตนฉบบ ประกอบดวย นโยบายดานแรงงานของ
้
็
้
่
ั
้
ั
้
ู
ื
้
้
ุ
กระทรวงแรงงาน: กรอบยทธศาสตร์การพฒนาทรัพยากรมนษยของประเทศ ระยะ 20 ป (พ.ศ. 2560 - 2579)
์
ุ
ั
ี
้
ุ
พระราชบญญตผูสูงอาย พ.ศ. 2546 และแผนผูสูงอายแห่งชาต ฉบบท 2 (พ.ศ. 2545-2564) 2) เอกสารชน
ั
่
ี
้
ุ
ิ
ิ
ั
ั
ั
้
ื
ิ
ุ
ี
ี
่
ิ
่
ี
่
้
ั
รอง ไดแก่ เอกสารทางวชาการ งานวจยทเกียวข้องกับผูสูงอายทไดมาจากแหล่งอนทมผูรวบรวมไว ผูเขียน
้
้
่
้
้
้
่
ี
้
ค้นหาและคัดเลือกโดยใชคําสําคัญ คือ ผูสูงอายุ และสวัสดิการ เพือนํามาวิเคราะห์หรืออ้างอิง และดําเนินการ
่
้
ั
ู
ํ
ิ
ํ
่
ู
ู
วเคราะหเอกสารดวยการจัดกระทากบข้อมล การจดหมวดหม การจาแนกข้อมลและการเปรียบเทียบข้อมล
ั
์
ู
้
ู
่
้
้
้
และตรวจสอบความถูกตองของข้อมลดวยการตรวจสอบสามเส้าดานแหล่งทีมาของข้อมูล เพือพิจารณาความ
่
ู
่
้
่
ี
่
่
ี
้
่
ถูกตองของขอมลทไดมา โดยพจารณาแหล่งเวลา แหลงสถานที และแหลงบุคคลทแตกตางกัน (บษกร เชยว
ี
ิ
่
ุ
้
่
จนดากานต, 2561: 110)
ิ
์
ิ
บทวเคราะห์
ุ
ึ
ิ
จากการศกษาเอกสารและงานวชาการ สามารถสรปผลการวเคราะห์ได ดงนี ้
ั
ิ
้
ิ
ู
้
ู
ั
ิ
ั
ิ
ั
ุ
1. สถานการณ์ผูสงอายในประเทศไทย พบวา จากข้อมลของมลนธสถาบนวจยและพฒนาผูสูงอายไทย
้
ุ
ู
่
่
ู
ุ
ุ
่
้
่
ี
่
ุ
ุ
ี
(2561) ระบวา ในป 2560 ประเทศไทยมีประชากรผูสูงอาย (บคคลทมอายมากกวา 60 ปี) อยราว ๆ 11.3
ี
ุ
็
่
็
้
้
ล้านคน (คิดเปนร้อยละ 17.1 ของประชากรทังหมดในประเทศไทย) แบงเปนผูสูงอายเพศชาย ร้อยละ 44.9
ุ
ิ
ั
์
ั
ื
ี
้
ู
่
และผสูงอายเพศหญง ร้อยละ 55.1 (วชรากรณ ชวโศภิษฐ, 2562: 43) และเมอพจารณาถึงสภาพปญหาท ่ ี
ิ
ั
ํ
้
ุ
ั
่
ิ
ั
้
่
ี
เกียวข้องกับผูสูงอาย พบวา 1) ระบบและรูปแบบการจดสวสดการสงคมผูสูงอายุมขอบข่ายจากัด และแผนการ
่
ี
์
่
้
ใหบริการก็ยงไมเป็นระบบและรูปแบบทีดพอส่งผลใหเกิดประโยชนแก่ผูสูงอายเพยงบางกลุมเทานัน ไม่
ุ
ั
่
้
้
้
่
ี
ั
่
ี
่
สามารถกระจายได้ทวถึงและตอบสนองตอความต้องการแท้จริงของผูสูงอายุบริการตาง ๆ ทจดขึนยงมลักษณะ
่
ั
้
ี
่
ั
้
่
ไมกระจายตว การดําเนินงานในส่วนขององค์การภาครัฐหรือเอกชนค่อนข้างจะจํากัดทงในด้านปริมาณและ
ั
้
ั
ั
่
ั
้
้
่
่
่
่
้
รูปแบบ การใหบริการแกผูสูงอายจงยงไมสามารถบริการไดอยางทวถึงและไมสามารถตอบสนองตอปัญหาและ
ุ
่
ึ
้
ความตองการของผูสูงอายุอย่างแท้จริง (สุชรินทร์ พีรยานันท์ และไพโรจน์ ภัทรนรากุล, 2559: 60)
้
ุ
ิ
่
ี
ุ
้
ั
่
์
ิ
่
้
ิ
ั
สอดคล้องกับ วนดา ดรงคฤทธชย และคณะ (2561: 105) ทกล่าววา ผูสูงอายดอยโอกาสยังเข้าไมถึงสวสดการ
่
สังคมตามนโยบายทีรัฐจัดให้อยางมประสิทธภาพ โดยเฉพาะบริการสุขภาพ เบียยังชีพไม่เพียงพอต่อการยังชีพ
้
ิ
่
ี
้
่
ี
้
้
ิ
ื
่
่
ี
ุ
ี
ุ
้
ื
ขาดหลักประกันดานรายไดเพราะไมมอาชพ นโยบายกูยมเงินกองทนผูสูงอายเพอประกอบอาชพเพมรายไดให ้
้
ิ
่
้
ผูสูงอายดอยโอกาสในเมองมากกวาชนบท นโยบายทดาเนนการโดยรฐขาดการตดตามผลการดาเนนงานอยาง
่
ี
้
ุ
่
ื
ํ
ั
ิ
ํ
ิ
ั
่
่
่
ิ
้
ํ
ิ
ตอเนือง สวสดการบางส่วนซ้าซ้อนทําให้ได้รับสวัสดิการสังคมทังมากเกนจําเป็นและน้อยกวาจําเป็น 2)
่
23 สมาคมรัฐประศาสนศาสตร์แหงประเทศไทย
