Page 93 - thaipaat_Stou_2563

งานประชุมวิชาการรัฐประศาสนศาสตร์ระดับชาติ ครั้งที่ ๑๐/๒๕๖๓

ื่
ตนเอง ในทางกลับกันลูกค้าสามารถเลือกซื้อกับคนจดหวยอนๆ ตามความต้องการ และเหตุผลส่วนตัว อาทิ
ความรวดเร็วในการจ่ายเงินเมื่อลูกค้าถูกรางวัล โชคลาง และความรวดเร็วในการจ่ายเงินเมื่อถูกรางวัล

ประเด็นโครงสร้างธุรกิจหวยปิงปองมีบางประเด็นที่ไม่สอดคล้องกับการศึกษาของผาสุก พงษ์ไพจิตร
และคณะ (2543, น.156-163) กล่าวคือ การศึกษาของผาสุกและคณะ พบว่าโครงสร้างธุรกิจ “หวยใต้ดิน”
มีการจัดองค์กรเป็นชั้นปีรามิด โดยมี “เจ้ามือใหญ่” อยู่ยอดบนสุดของปีรามิด ถัดมาเป็นเจ้ามือย่อย (ยี่ปั๊ว)
ผู้ขาย (กั๊ก) และคนขายทั่วไปแต่ในการศึกษาโครงสร้างธุรกิจ “หวยปิงปอง” จะมีการด าเนินงานเป็นแบบ

เครือข่าย โดยมีเจ้ามือเป็นจุดศูนย์กลาง และกระจายหน้าที่กันออกไปให้กับคนจดหวยเท่านั้น อย่างไรก็ตาม
ความแตกต่างของทั้งสองโครงสร้างธุรกิจนั้นอาจเป็นผลมาจากขนาดของธุรกิจ กล่าวคือ “ธุรกิจหวยใต้ดิน” จะ
มีขนาดใหญ่ มีแหล่งเงินทุนและบุคลากรจ านวนมาก และอาจมีเครือข่ายกว้างขวางในระดับจังหวัด ส่วน
“ธุรกิจหวยปิงปอง” มีขนาดเล็กเพียงระดับหมู่บ้านเท่านั้น

นอกจากนี้ ประเด็นการมีบทบาททางการเมืองท้องถิ่นของผู้ควบคุมธุรกิจหวยใต้ดินนั้น จากศึกษาของ
ผาสุก พงษ์ไพจิตร และคณะ (2543, น.156-163) พบว่าเจ้ามือใหญ่อาจมีบทบาททางการเมือง ในทาง
ตรงกันข้ามการศึกษาโครงสร้างธุรกิจหวยปิงปองในหมู่บ้านแห่งความหวัง เจ้ามือจะไม่ได้มีบทบาททาง
การเมืองในระดับท้องถิ่น

อย่างไรก็ดี การด าเนินธุรกิจ “หวยใต้ดิน” กับ “หวยปิงปอง” ยังมีความสอดคล้องกันในเรื่องการ
เจรจาผลประโยชน์กับเจ้าหน้าที่ของรัฐ ซึ่งสอดคล้องกับการศึกษาของนพนันท์ วรรณเทพสกุล (2554, น.6-
7) ที่กล่าวถึงเจ้าหน้าที่รัฐบาลส่วนที่ได้รับผลประโยชน์จากการด าเนินธุรกิจเนื่องจากมีบทบาทในการบังคับใช้

กฎหมาย
ประเด็นที่สอง ทัศนคติของผู้ซื้อที่มีต่อการซื้อหวย
ผู้ซื้อและผู้ขายมีทัศนคติที่ดีต่อการซื้อขายหวยปิงปอง กล่าวคือ ทั้งสองกลุ่มมองว่าหวยปิงปอง
เปรียบเสมือนความหวังในการสร้างรายได้ที่อกแหล่งหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่ม “คนจดหวย” ที่มีโอกาสเข้า
ี
มาอยู่ในเครือข่ายธุรกิจหวยปิงปองแล้วตัดสินใจเลิกประกอบอาชีพเดิมของตนเพราะมีรายได้สูงและท างาน

น้อย ขณะเดียวกัน กลุ่มลูกค้าหลักในธุรกิจหวยปิงปอง ประกอบด้วย พ่อค้า-แม่ค้า วินมอเตอร์ไซค์รับจ้าง และ
ผู้สูงอายุ ต่างมีทัศนคติที่ดีต่อการซื้อหวยเช่นเดียวกัน
ประเด็นการมีทัศนคติที่ดีต่อการซื้อขายหวยนี้สอดคล้องกบการศึกษาของปิยวรรณ กองแก้ว (2542,
ั
หน้า 126-128) ที่พบว่าการซื้อหวยได้รับความนิยมเป็นอย่างมากในกลุ่มผู้มีรายได้น้อยที่ขาดโอกาสในการ
แสวงหารายได้อย่างเพยงพอ ท าให้การเสี่ยงโชคจึงเป็นเสมือนหนทางและความหวังที่จะร่ ารวย ขณะเดียวกัน
ี
ื่
กลุ่มผู้ซื้อหวยปิงปองนิยมการเล่นการพนันในรูปแบบอนๆ ด้วย ดังเช่นสลากกินแบ่งรัฐาลและหวยใต้ดิน จึงมี
ความเสี่ยงที่จะต้องประสบปัญหาอนเกิดจากการเล่นการพนันไม่ว่าจะเป็นปัญหาการขาดเงินใช้จ่ายใน
ั
ชีวิตประจ าวัน ความเครียด และหนี้สิน
ประเด็นที่สาม ความเชื่อโชคลางและพฤติกรรมการซื้อขายหวยปิงปอง
พฤติกรรมการซื้อขายหวยปิงปองของผู้ซื้อและผู้ขายที่ปรากฎออกมานั้นเป็นผลมาจากความเชื่อ
ื้
พนฐานของผู้ซื้อ จากการศึกษาพบว่าการตัดสินใจเลือกหมายเลขที่จะซื้อหวยปิงปองนั้นมาจากความเชื่อด้าน
โชคลาง (superstition belief) โดยการเลือกซื้อเลขนั้นบ่อยครั้งมีที่มาจากการวิเคราะห์ความฝัน การท านายเลข
จากเหตุการณ์ในชีวิตประจ าวัน อาทิ เลขท้ายของบัตรบิลเงินสด ใบแจ้งหนี้ ป้ายทะเบียนรถ ฯลฯ
ู
ประเด็นความเชื่อด้านโชคลางดังกล่าวสอดคล้องกับการศึกษาของธีรนุช พศักดิ์ศรีกิจ และศิวฤทธิ์
พงศ์กรรังศิลป์ (2557) ที่ได้ศึกษาบทบาทของความเชื่อในเรื่องโชคลางที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการซื้อสลากกิน

แบ่งรัฐบาลและหวยใต้ดิน กล่าวคือ กลุ่มผู้ซื้อจะอาศัยโชคลางมาใช้ในการจัดการกับความไม่แน่นอนจากการ

91