Page 379 - thaipaat_Stou_2563
P. 379

งานประชุมวิชาการรัฐประศาสนศาสตร์ระดับชาติ ครั้งที่ ๑๐/๒๕๖๓



                                                              98
               เพื่อให้เป็นพื้นฐานในการแก้ไขปัญหาและพัฒนาประเทศ    อย่างไรก็ตาม ลี กวนยู กลับสามารถเป็นผู้น าการ
               เปลี่ยนแปลงและผู้น าเชิงยุทธศาสตร์ที่สามารถพลิกประเทศสิงคโปร์ให้มาเป็นประเทศชั้นน าของโลก ภายใต้

               การเป็นผู้น าประเทศตลอดระยะเวลารวม 31 ปี (พ.ศ.2502-2533) ซึ่งถือเป็นผู้วางรากฐานและเสาหลัก
               ของการพัฒนาประเทศสิงคโปร์ที่ส าคัญ
                        ลักษณะภำวะผู้น ำเชิงกลยุทธ์ของ ลี กวนยู ในกำรพัฒนำประเทศสิงคโปร์
                       ประกำรแรก ลี กวนยู เป็นผู้มีควำมสำมำรถพิเศษ

                       ลี กวน ยู มีลักษณะเป็นผู้มีความสามารถพเศษ สามารถจูงใจให้ผู้ใต้บังคับบัญชากระท าตามและเป็น
                                                          ิ
               คนที่มีความเชื่อมั่นในตัวเองสูง มีความคิด เด็ดขาด พูดจาโผงผางหนักแน่น เป็นนักคิดที่สามารถวิเคราะห์
               สถานการณ์ต่างๆ ได้อย่างถูกต้องและเป็นระบบ และเป็นบุคคลที่ฉลาดล้ าลึกและมีศิลปะในการชนะมิตรผูกใจ
               คน ซึ่งรวมทั้งการชนะใจผู้น าจีนด้วย โดยลีกวนยู เป็นผู้น าคนเดียวในโลกที่เห็นราศีเจิดจรัสของจีนมาตั้งแต่ยุค

               เริ่มต้นเปิดประเทศของผู้น าเติ้งเสี่ยวผิง เมื่อกว่า 30 ปีก่อน อีกทั้งมีบันทึกที่แสดงถึงการยืนยันอย่างเชื่อมั่นว่า
               เติ้งเสี่ยวผิงจะเป็นผู้พลิกชะตากรรมของจีนส าเร็จ และจีนจะก้าวขึ้นเป็นมหาอานาจมีอทธิพลต่อโลกในภาย
                                                                                        ิ

               หน้าซึ่งก าลังเป็นที่ประจักษ์ชัดในปัจจุบันนี้ภายใต้การบริหารประเทศสิงคโปร์ด้วยวิสัยทัศน์หยั่งเห็นอนาคตโลก
               เช่นนี้ สิงคโปร์จึงเป็นประเทศที่สามารถวางตัวได้อย่างสมดุล ผูกสัมพนธ์กับมหาอานาจโลกทั้งสองขั้ว ระหว่าง

                                                                        ั
                                           99
                                         ้
               จีนและสหรัฐฯ ได้อย่างแน่นแฟน  รวมถึงสามารถสร้างเอกลักษณ์ของชาติและรวมชาติได้  ซึ่งประกอบด้วย
                                                                                  ิ
               คนจีน (จ านวนร้อยละ 75 ของประชากรทั้งหมด) คนมาเลย์ (ร้อยละ 15) คนอนเดีย (ร้อยละ 7) และกลุ่ม
                                     100
               ชาติพันธุ์อื่นๆ (ร้อยละ 3)    ซึ่งวิธีการปลูกฝังค่านิยมร่วมนี้ถือเป็นกระบวนการสร้างความเป็นพลเมือง ของ
               สิงคโปร์ให้เกิดขึ้นจากการสร้างส านึกของความเป็นชาติที่มีร่วมกัน โดยการรณรงค์เรื่องความสามัคคี  ความ
                                                         ื้
               เป็นหนึ่งเดียวกัน และความมั่นคงของรัฐ ซึ่งเป็นพนฐานในการสร้างชาติ มีสาระส าคัญ 5 ประการ  ได้แก่  1)
               ชาติส าคัญกว่าชุมชน และสังคมส าคัญกว่าปัจเจกบุคคล ซึ่งเป็นการเชิดชูความเป็นชาติเหนือกว่าปัจเจกบุคคล
               2) ครอบครัวเป็นหน่วยพื้นฐานของสังคม ดังนั้นสถาบันครอบครัวจึงเป็นรากฐานที่แท้จริงของสังคม 3) การให้
               การสนับสนุน ช่วยเหลือกันในชุมชน และเคารพต่อปัจเจกบุคคลเป็นการสนับสนุน จารีตประเพณีที่ให้ผู้น้อย

               เคารพผู้ใหญ่ 4) การส่งเสริมฉันทามติแต่ไม่สร้างความขัดแย้ง แสดงให้เห็นว่าการตัดสินใจใด ๆ ก็ตามควรเน้น
                        ้
               การเห็นพองต้องกันมากกว่าการแข่งขันและการถกเถียงกัน และ 5) ส่งเสริมและประสานความกลมกลืนด้าน
               เชื้อชาติและศาสนา

                       ประกำรที่สอง ลี กวนยู เป็นผู้มีวิสัยทัศน์กว้ำงไกล
                       ลี กวนยู ได้ใช้ความเป็นผู้น าที่มีวิสัยทัศน์ของเขาในการบริหารและพัฒนาประเทศอย่างมีประสิทธิภาพ
               และอย่างต่อเนื่องจนประเทศเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว โดยสามารถวิเคราะห์ต าแหน่งของสิงค์โปร์ได้ถูกต้อง
                 ั
                                                                                        ั
               พฒนาไปสู่ต าแหน่งที่ต้องการจะเป็นได้ (การเป็นผู้น าในการพฒนาในทุกๆด้าน) การพฒนาประเทศอย่างมี
                                                                    ั
                                                           ุ
                                                                                                      ั
               ยุทธศาสตร์นั้นเริ่มด้วยการตั้งเป้าหมายเป็นประเทศอตสาหกรรมใหม่ (NIC) โดยด าเนินยุทธศาสตร์การพฒนา
                             ื่
               อตสาหกรรมเพอการส่งออก (Export-oriented Industrialization) ก่อนประเทศอนๆ ในอาเซียน หลังจาก
                                                                                     ื่
                 ุ
               นั้นสิงคโปร์ได้ปรับยุทธศาสตร์การขับเคลื่อนเศรษฐกิจจากการลงทุน (Investment-driven Economy) ซึ่ง
               อาศัยนโยบายหลักในการสร้างบรรยากาศและสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมต่อการด าเนินธุรกิจ โดยเฉพาะอย่าง

               98  ดูเพิ่มใน เทิร์นบูล, แมรี่ ซี. (2540). ประวัติศาสตร์มาเลเซีย สิงคโปร์ และบรูไน (ทองสุก  เกตุโรจน์, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: กรมวิชาการ หน้า 447 -
               452
               99  ดูเพิ่มเติมได้ใน เกรียงไกร พรพิพัฒน์กุล  https://mgronline.com/china/detail/9580000035932 ค้นคืนเมื่อ 24 พฤศิกายน 2562
               100  เชษฐา  พวงหัตถ์. (2552). เศรษฐกิจการเมืองทุนนิยม “แบบขงจื้อ” กับการพัฒนาของประเทศอุตสาหกรรม ใหม่ในเอเชีย : การวิเคราะห์เชิง
               เปรียบเทียบ. วารสารร่มพฤกษ์, 27 (3), 131 – 175.
                                                                                                     377
   374   375   376   377   378   379   380   381   382   383   384