Page 160 - thaipaat_Stou_2563
P. 160

งานประชุมวิชาการรัฐประศาสนศาสตร์ระดับชาติ ครั้งที่ ๑๐/๒๕๖๓



                                         ื่

               ประชาชนและองค์กรชุมชนเพอสร้างพลังอานาจในการต่อรองกับภาครัฐ แก้ไขปัญหาจากการบริหารจัดการ
               ที่ดินและแก้ไขปัญหาความขัดแย้งในการบริหารจัดการที่ดินในพนที่ อย่างไรก็ดีรูปแบบและแนวทางในการ
                                                                      ื้
               ด าเนินงานขององค์กรภาคประชาชนและองค์กรชุมชนไม่เป็นที่ยอมรับของภาครัฐและน าไปสู่การเกิดความ
               ขัดแย้งในการบริหารจัดการที่ดินระหว่างกัน
                                                                     ื้
                       ซึ่งสมารถกล่าวได้ว่าปัญหาการบริหารจัดการที่ดินในพนที่นั้นน าไปสู่การโต้แย้งสิทธิ์ในการบริหาร
               จัดการที่ดินระหว่างสิทธิของผู้ซึ่งได้ท ากินและอยู่อาศัยมาก่อนที่ภาครัฐจะก าหนดให้เป็นพนที่ป่าอนุรักษ์ของ
                                                                                          ื้
               ภาคประชาชนและองค์กรชุมชนกับอ านาจรัฐตามกฎหมายเพื่อปกป้องไว้ซึ่งพื้นที่ป่าที่แสดงให้เห็นถึงพัฒนาการ
               ในการแก้ไขปัญหาที่ดินท ากิน ด้วยการชุมนุมแสดงเชิงสัญลักษณ์เพอเรียกร้องให้หน่วยงานภาครัฐลงมา
                                                                          ื่
                                                                          ื้
               ด าเนินการแก้ไขปัญหาการทับซ้อนระหว่างเขตพนที่ป่าไม้อนุรักษ์กับพนที่ท ากินและอยู่อาศัยของประชาชน
                                                        ื้
                                 ื่
               ไปสู่การด าเนินการเพอปกป้องและรักษาไว้ซึ่งพื้นที่ป่าไม้ การก าหนดแนวทางในการใช้ประโยชน์ในที่ดินท ากิน
               และการอยู่ร่วมกับผืนป่า ซึ่งก่อให้เกิดการต่อรองและทวงสิทธิ์ในที่ดินระหว่างสิทธิ์ของชุมชนกับนโยบายการ
               แก้ไขปัญหาที่ดินในพนที่ป่าไม้ของภาครัฐและการแก้ไขปัญหาที่ดินท ากินในรูปแบบการจัดการตนเองภายใต้
                                 ื้
                                                                  ื่
               สิทธิของชุมชนซึ่งถือเป็นความเข้มแข็งแห่งการมีส่วนร่วมเพอจัดการตนเองและแก้ไขปัญหาของชุมชนโดย
               กระบวนการของชุมชน ซึ่งสอดคล้องกับวิวัฒน์ ฤทธิมา,2559 ซึ่งได้สรุปไว้ว่าปัญหาความขัดแย้งด้านที่ดิน

                 ื้
               พนที่แถบเทือกเขาบรรทัดจังหวัดตรังนั้นเกิดจากการโต้แย้งสิทธิ์ระหว่างสิทธิความเป็นพลเมืองของประชาชน

               และองค์กรชุมชนกับอานาจรัฐตามกฎหมายของภาครัฐจึงก่อให้เกิดความขัดแย้งระหว่างกัน และส าหรับ
                                                                                ื้
               แนวทางในการแก้ไขของปัญหาความขัดแย้งด้านที่ดินและปัญหาที่ดินท ากินพนที่แถบเทือกเขาบรรทัดในเขต
               จังหวัดพทลุงนั้นจะต้องทบทวนและแก้ไขพระราชบัญญัติให้ใช้ประมวลกฎหมายที่ดินพทธศักราช 2497
                                                                                          ุ
                       ั
               พระราชบัญญัติอทยานแห่งชาติ พ.ศ. 2504 พระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ. 2507 และ
                               ุ
                                                   ุ
               พระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่าพทธศักราช 2535  ตลอดจนข้อกฎหมายและระเบียบข้อบังคับที่
               เกี่ยวข้องกับการบริหารจัดการที่ดิน การจัดป่าป่าไม้ที่ล้าสมัย อกทั้งมุ่งส่งเสริมให้เกิดการบริหารจัดการที่ดิน
                                                                    ี
               ภายใต้สิทธิของประชาชนและองค์กรชุมชนที่มุ่งส่งเสริมให้ชุมชนท้องถิ่นหรือชุมชนท้องถิ่นดั้งเดิมย่อมมีสิทธิ
               อนุรักษ์หรือฟื้นฟูจารีตประเพณี ภูมิปัญญาท้องถิ่น ศิลปวัฒนธรรมอันดีของท้องถิ่นและของชาติและมีส่วนร่วม
               ในการจัดการ การบ ารุงรักษาและการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม รวมทั้งความ
               หลากหลายทางชีวภาพอย่างสมดุลซึ่งสอดคล้องกับวิวัฒน์ ฤทธิมา,2554 ที่เสนอไว้ว่าแนวทางแก้ไขปัญหา

               ความขัดแย้งด้านที่ดินระหว่างภาครัฐและภาคประชาชน :กรณีศึกษาเทือกเขาบรรทัดในเขตจังหวัดตรังนั้น
               ภาครัฐจะต้องทบทวนและปรับปรุงนโยบายและพระราชบัญญัติอทยานแห่งชาติ พ.ศ. 2504 พระราชบัญญัติ
                                                                     ุ
               ป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ. 2507 และพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่าพุทธศักราช 2535
               ข้อเสนอแนะ

                       1. ส าหรับการวิจัยในครั้งต่อไปนั้นผควรศึกษาถึงปัญหาในทุกมิติควรศึกษาในมิติของสภาพและ
               ลักษณะของผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการบริหารจัดการที่ดินของภาครัฐในการก าหนดให้เป็นเขตป่าอนุรักษ์  ตัว
               แบบในการบริหารจัดการที่ดินและแนวทางในการแก้ไขปัญหาจากการบริหารจัดการที่ดินท ากินในพนที่ป่า
                                                                                                    ื้
               อนุรักษ์อย่างบูรณาการที่น าไปสู่ความอย่างยั่งยืน

                       2. ส าหรับข้อเสนอเชิงนโยบายนั้นถาครัฐและหน่วยงานของภาครัฐจะต้องด าเนินการทบทวนและ
               ประเมินนโยบายในการบริหารจัดการและแก้ไขปัญหาที่ดินของภาครัฐควรศึกษาถึงประสิทธิภาพของนโยบาย
               การบริหารจัดการที่ดินและการแก้ไขปัญหาที่ดินของภาครัฐในพนที่ป่าอนุรักษ์ ตลอดจนจัดท าข้อเสนอเชิง
                                                                      ื้
               นโยบายในการบริหารจัดการและแก้ไขปัญหาที่ดินด้วยกระบวนการมีส่วนร่วมจกทุกภาคส่วน




                                                                                                     158
   155   156   157   158   159   160   161   162   163   164   165